Onu evlat edindiğimizi nasıl anlatsak bilemiyoruz…



Soru: Belki sorumun çok erken olduğunu düşüneceksiniz ama biz bunu 1 yıldır düşünüyoruz. Oğlumuzu 1 yıl önce 1 aylıkken evlat edindik. Büyüdüğü zaman bunu ondan saklamayı asla düşünmüyoruz. Şu an çevremizden, hatta yeni tanıştığımız insanlardan dahi saklamıyoruz. Bu bizim için çok doğal ama bunu ona ne zaman ve ne şekilde izah edeceğimizi de tam anlamıyla bilmiyoruz. Oğlumuza bunu izah etmenin en iyi zamanı nedir ve nasıl izah edebiliriz? Bu konuda yardımcı olursanız çok teşekkür ederiz.

Yanıt: Öncelikle "evlat edinme" davranışınız dolayısı ile tebrik ederim. Bu durumun çocuğa açıklanması için en uygun zamanın 6-7 yaşları olduğu genel bir düşünce olarak söylenebilir. Bu yaşlardan önce biyolojik anne ve baba gibi ilişki kurun, kendinizden ve ondan şüphe etmeden "normal" ebeveyn çocuk ilişkisi içinde davranmaya özen gösterin. Zaman zaman “kızma”, “öfkelenme” ve akabinde “suçluluk” duyguları evlat edinme durumlarında sık yaşanıyor. Bu suçluluk duygusu, örneğin “onu beğenmeme”, “bu davranıştan pişman olma” sonrası gelen kendimize yönelmiş öfke zaman zaman açıktan yaşanabilir. Zaman zaman da kişi bu duygularını çok da fark etmeyebilir. Bu nedenle “aşırı müsamahakâr”, “gereksiz yere ödüllendirici” olmak anne baba-çocuk ilişkisini olumsuz etkileyebilir. Suçluluk hissi de, öfke de, aynı anda sevgi de hepsi normal duygular ve siz de yaşayacaksınız. Eğer küçük yaşlarda; çevreniz de bildiği için, durumun farkına varır ya da şüphelenir de size sorarsa, yalan söylemeyin. Ancak çok detaylı ve duygusal yanıtlar vermeyin. Onu seçip aldığınızı, onu doğurmamış olsanız da, "anne ve babasının siz olduğunuzu ve ömür boyu böyle devam edeceğini" söyleyebilirsiniz. İleride 5 yaş civarında soyut algının yavaş yavaş başlaması, biyolojik anne babalığın ne demek olduğu çocuğun nasıl dünyaya geldiği konusunda bir takım fikirleri oluşmaya başladıktan sonra sorular da başlayacaktır. O zaman bu durumu ona fazlaca abartılı ifadeler kullanmadan, kısa ve net bir şekilde ama çok hafife de almadan söylersiniz. Uygun zamanlama önemli. Bir ceza gibi olmamalı, güven verici olduğunuzu hissetmeli. Arkasından aklına gelecek diğer sorulara: peki gerçek annem babam nerde? beni geri verecek misiniz? vs. gibi sorulara hazırlıklı olun. Aslında çocuklar bu tür soruları arka arkaya pek sormuyor. Aldığı bir cevabı sindirdikten sonra bir diğer soruya geçmeyi tercih ediyor. Belirli bir süre “yas” benzeri, yani gerçeklik algısında yaşadığı sarsıntı ve sanki “biyolojik anne babasını yitirmişçesine” bir yas tepkisi gelişebilir. Genelde 2-3 hafta boyunca sessizleşebilir, ya da daha sinirli olabilir. Sorularına makul, basit, tutarlı, kısa ve doğru cevaplar verin. Hemen her şey bir gün içinde olmayacaktır. Aşama aşama gerçekleşecektir. İnanıyorum ki beklediğinizden daha az bir tepki gösterecektir.